รัฐวิสาหกิจยุคใหม่มีการดำเนินงานที่แตกต่างกันอย่างมากเมื่อเทียบกับยุคทศวรรษ 1990. วิสาหกิจดังกล่าวมีขนาดใหญ่กว่ามาก แต่มีจำนวนน้อยกว่า, ประกอบไปด้วยวิสาหกิจภายใต้คลัสเตอร์ที่รัฐบาลกลางเรียกว่า “ภาคเศรษฐกิจยุทธศาสตร์” ซึ่งรวมถึงการธนาคาร, การเงิน, เหมืองแร่, พลังงาน, การขนส่ง, โทรคมนาคม และการสาธารณูปโภค. โดยเปรียบเทียบแล้วนั้น, วิสาหกิจระดับมณฑลและระดับเมืองนับพัน ดำเนินการอยู่ในเกือบทุกอุตสาหกรรม รวมถึงอุตสาหกรรมสารสนเทศ และ การออกแบบและผลิตยานยนต์. ณ ปี 2017, พรรคคอมมิวนิสต์ได้ปฏิเสธที่จะโอบรับและปรับใช้ตัวแบบเทมาเส็กของสิงคโปร์สำหรับกิจการรัฐวิสาหกิจของจีน, ด้วยว่ารัฐวิสาหกิจภายใต้ตัวแบบดังกล่าวดำเนินกิจการพาณิชย์เพื่อแสวงหากำไรสูงสุดเพียงอย่างเดียว. โดยเฉพาะอย่างยิ่งแล้ว, จีนรักษาไว้ซึ่งรัฐวิสาหกิจของส่วนกลางเพื่อแสวงหาผลสัมฤทธิ์ทางนโยบายอุตสาหกรรม ตลอดจนสนองนโยบายของชาติ.[18] ด้วยเหตุดังกล่าว การปฏิรูปในช่วงหลังจึงตั้งวัตถุประสงค์เพื่อเพิ่มความสามารถในการทำกำไร และเพื่อปลดหนี้, รัฐบาลได้มีรายงานว่าผลกำไรของรัฐวิสาหกิจของส่วนกลาง เพิ่มขึ้นกว่า 15.2% ในปี 2017.
[2] รังสรรค์ ธนะพรพันธุ์, ‘เศรษฐศาสตร์รัฐธรรมนูญ บทวิเคราะห์รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2540’ (รายงานวิจัยเสนอต่อสำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย 2545) น. เมื่อเราพัฒนาระบบเศรษฐกิจสังคมให้เจริญก้าวหน้ามีความมั่งคั่งเพิ่มขึ้น หลักการนี้จะมีเหตุผลอย่างยิ่งทั้งในแง่เศรษฐกิจและในแง่ความคิดจิตใจ”. หากไม่มีชนชั้น “ทุนนิยม” ประกอบไปด้วยผู้ประกอบการนักลงทุนและเจ้าของธุรกิจขนาดใหญ่ทุนนิยมย่อมไม่มีอยู่จริง.
ด้วยวิธีนี้ตลาดของผลิตภัณฑ์และเงินจะถูกเก็บไว้ในการเคลื่อนไหวคงที่หลีกเลี่ยงการผลิตมากเกินไป. [1] หยุด แสงอุทัย, หลักรัฐธรรมนูญทั่วไป (พิมพ์ครั้งที่ 9, สำนักพิมพ์วิญญูชน 2539) น. บริษัท รู้ว่าผู้บริโภคเป้าหมายคือคนที่มีโทรศัพท์มือถืออยู่แล้ว. พื้นที่ถูกสร้างขึ้นที่ผู้ผลิตและผู้ขายแข่งขันในตลาดด้วยผลิตภัณฑ์และบริการของพวกเขา. © Copyright tai.talkingofmoney.com, 2024 กันยายน | เกี่ยวกับไซต์ | ผู้ติดต่อ | นโยบายความเป็นส่วนตัว.
เศรษฐกิจรูปแบบกรรมสิทธิ์ของรัฐเข้ามามีอิทธิพลต่อการค้าที่สำคัญ มีความใกล้ชิดต่อเส้นชีวิตทางเศรษฐกิจในพื้นที่สำคัญ และของประเทศ, มีการเตรียมพร้อม, ชี้ทาง และนำพาการพัฒนาด้านเศรษฐ-สังคมในทุกมิติ. เศรษฐกิจของรัฐวิสาหกิจมีบทบาทที่ไม่สามารถทดแทนได้ในการขับเคลื่อนความทันสมัยของสังคมนิยมในจีน. ทุนนิยมถูกวิพากษ์วิจารณ์ด้วยเหตุผลหลายประการตลอดประวัติศาสตร์ ได้แก่ความไม่น่าเชื่อถือและความไม่มั่นคงของการเติบโตของทุนนิยม การสร้างความเสียหายต่อสังคม เช่น มลพิษและการปฏิบัติที่ไร้มนุษยธรรมต่อคนงาน และรูปแบบของความไม่เท่าเทียมกันที่เกิดจากระบบทุนนิยม เช่น ความเหลื่อมล้ำของรายได้มวลชน . การวิพากษ์วิจารณ์ทุนนิยมจำนวนมากเกิดขึ้นจากทฤษฎีของคาร์ล มาร์กซ์ นักเศรษฐศาสตร์และปราชญ์ในศตวรรษที่ 19 ซึ่งผลงานดังกล่าวก่อให้เกิดลัทธิมาร์กซ์ นักประวัติศาสตร์บางคนเชื่อมโยงแบบจำลองทางเศรษฐกิจที่ขับเคลื่อนด้วยผลกำไร เช่น ทุนนิยมและลัทธิการค้านิยม กับการเพิ่มขึ้นของสถาบันกดขี่ เช่น การเป็นทาส ลัทธิล่าอาณานิคม และ จักรวรรดินิยม . ช่วงต้นทศวรรษ 1990, การวางแผนเศรษฐกิจแบบสหภาพโซเวียตถูกแทนที่ด้วยระบบตลาด และกลายเป็นกำลังขับเคลื่อนหลักของเศรษฐกิจตลาดแบบสังคมนิยม, ผ่านการแปลงรูปจากกรรมาธิการวางแผนของรัฐ ไปเป็นกรรมาธิการพัฒนาและปฏิรูปแห่งชาติในปี 2003.
นิติบุคคลเชิงพาณิชย์ที่ถูกเรียกโดย บริษัท ทั่วไปคือเจ้าของทุกสิ่งที่ผลิตขึ้นหรือทุกสิ่งที่เสนอภายใต้ชื่อของพวกเขา. ดังนั้นทุนนิยมวิวัฒนาการมาจากอิสรภาพ กฎและหลักการของมันถูกค้นพบเมื่อเวลาผ่านไปไม่ได้กำหนด. ในมุมมองหนึ่ง ‘ลูกคนกลาง’ ดูเหมือนจะต้องแบกรับภาระทางใจอันหนักอึ้ง… ลองโทรศัพท์มือถือเป็นตัวแทนไอคอนของยุคใหม่ ปัจจุบันหนึ่งปีโทรศัพท์มือถือหลายรุ่นเปิดตัวสู่ตลาดที่ส่งเสริมให้ดีกว่ารุ่นก่อนหน้า. นี่คือหนึ่งในคุณสมบัติหลัก หากไม่ได้ทุนก็จะไม่มีทุนนิยม หากไม่มีองค์กรขนาดยักษ์ก็จะไม่มีทุนนิยม.
หากกฎระเบียบหรือภาษีในหน่วยงานทางการเมืองบางแห่งมีข้อ จำกัด มากหรือถูกกดขี่ก็เพียงพอที่จะไปยังดินแดนใกล้เคียง สิ่งนี้ทำให้เกิดการสะสมของพ่อค้าและมืออาชีพจำนวนมากในพื้นที่เฉพาะที่เปลี่ยนเป็นเมืองการค้า. กิจกรรมทางศิลปวัฒนธรรม กีฬาและกิจกรรมเกี่ยวกับการพัฒนาทางด้านความคิดจิตใจ และการพักผ่อนหย่อนใจให้แก่คนส่วนใหญ่ได้เข้าถึงแทนระบบปล่อยไปตามกลไกตลาดที่คนรวยจะเข้าถึงได้มากกว่าคนส่วนใหญ่ที่เป็นคนจน. B2B เป็นตัวย่อสำหรับธุรกิจกับธุรกิจ หมายความว่าคุณทำการตลาดบริการทางธุรกิจหรือผลิตภัณฑ์ไปยังธุรกิจอื่น ๆ ตัวย่อ B2C ย่อมาจากธุรกิจกับผู้บริโภค เป้าหมายหลักของคุณกับ B2C คือสาธารณชนทั่วไป ข้อดีและข้อเสียของการทำงานภายในแต่ละตลาดขึ้นอยู่กับลักษณะของ … สถานการณ์นี้ได้กลายเป็นวัฒนธรรมในตัวเองที่ประชากรพยายามกำหนดเป็นรายบุคคลหรือเป็นกลุ่มในปริมาณของสิ่งที่พวกเขาสามารถซื้อหรือทดแทนผลิตภัณฑ์ที่พวกเขามีอยู่แล้วสำหรับดีกว่ามาก.
การรับเงินสดและวิธีการเบิกจ่ายเป็นกระบวนการจัดทำงบประมาณ บริษัท ใช้ข้อมูลจริงสำหรับการรวบรวมเงินสดและการชำระเงินเพื่อสร้างงบประมาณ ในบางกรณี บริษัท สามารถใช้กระบวนการนี้เพื่อสร้างงบกำไรขาดทุนและรายงานอื่น ๆ เพื่อใช้ในอนาคต บริษัท ต้องชั่งน้ำหนักข้อดีและ … ในลำดับเดียวกันของแนวคิดก่อนหน้านี้ไม่มีนโยบายหรือข้อบังคับที่ควบคุมกิจกรรมทางเศรษฐกิจที่ผู้ประกอบการต้องการดำเนินการ. มากกว่าการโปรโมตมันคุณต้องการมันอย่างขาดไม่ได้ เป้าหมายคือเพื่อรักษาเศรษฐกิจให้ห่างไกลและห่างไกลที่สุดเท่าที่จะทำได้จากการควบคุมของรัฐบาลใด ๆ ในพื้นที่ที่สินค้าและ / หรือบริการสามารถแลกเปลี่ยนได้อย่างอิสระมากที่สุด นั่นคือในตลาดเปิดที่ทุกอย่างขาย. ทุนนิยมเป็นระบบเศรษฐกิจที่มีวัตถุประสงค์พื้นฐานเพื่อให้ได้มาและสะสมกำไร เป็นไปตามสูตรที่บุคคลเสนอสิ่งที่ดีหรือบริการแก่ผู้อื่นเพื่อแลกกับราคา. โดยคำนึงถึงสองประเด็นก่อนหน้านี้ระบบเสนอความเป็นไปได้สำหรับบุคคลใด ๆ ที่จะเกิดและได้รับคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้นขณะที่พวกเขาก้าวไปข้างหน้าในการออกกำลังกายของกิจกรรมทางเศรษฐกิจที่พวกเขาเลือก. การแข่งขันทางเศรษฐกิจขึ้นอยู่กับการหาวิธีลดต้นทุนเพื่อให้ประชาชนได้รับราคาที่ดีขึ้นและได้รับผลกำไรสูงสุดเท่าที่จะเป็นไปได้ แต่ไม่มีผลกระทบต่อคุณภาพของผลิตภัณฑ์หรือบริการ.
บุคคลใดก็ตามสามารถเลือกสิ่งที่เขาต้องการจะค้าขายและภายใต้กิจกรรมทางเศรษฐกิจที่เขาต้องการได้รับผลกำไร. ในทำนองเดียวกันการแข่งขันในตลาดเสรีหมายความว่าผลิตภัณฑ์และบริการที่ครอบคลุมความต้องการที่คล้ายคลึงกันนั้นมีให้ในเวลาเดียวกันและในพื้นที่เดียวกัน ที่สามารถทำให้ราคาแตกต่างกันไปเนื่องจากอุปทานส่วนเกิน. ในการตอบสนองต่อความต้องการเฉพาะของภาคส่วนของประชากรวิธีการแจกจ่ายและการผลิตเหล่านี้มุ่งเน้นการดำเนินงานของพวกเขาในการจัดหาระบบที่สามารถตอบสนองความต้องการของช่วงเวลา. อย่างไรก็ตามเพื่อให้อุปกรณ์การผลิตทำงานต้องใช้แรงงานคนงานที่ผลิตในนามของนิติบุคคลหรือหน่วยงานเอกชน. นอกจากนี้ยังถือว่าเป็นอุดมการณ์ที่แกนซึ่งขับเคลื่อนกิจกรรมทางเศรษฐกิจเป็นวิธีการผลิตภายใต้การควบคุมและความเป็นเจ้าของของหน่วยงานเอกชน. ลักษณะของทุนนิยม สิ่งสำคัญที่สุดคือการส่งเสริมตลาดเสรีและการแข่งขันทางเศรษฐกิจ.
ระบบนี้ผ่านกระบวนการวิวัฒนาการจากระบบศักดินายุโรป เป็นเวลาหลายศตวรรษมาแล้วที่มีขนาดเล็กที่พ่อค้าขายสินค้าของเขาในราคา. ระบบสังคมนิยมจะไม่ใช่จุดจบของประวัติศาสตร์ หากแต่เป็นเพียงจุดเริ่มต้นที่แท้จริงของประวัติศาสตร์. 53% ของเด็กเหล่านี้เชื่อว่าแบรนด์โทรศัพท์มีความสำคัญและอีก 62% เป็นภาพลักษณ์ที่สำคัญ ในทำนองเดียวกันเด็กที่มีโทรศัพท์มือถือแสดงสัญญาณของการบริโภคที่แข่งขันได้โดยพยายามให้ทันกับเพื่อน. ดังนั้น บริษัท ต่าง ๆ จึงใช้เครื่องมือในการผลิตเพื่อตอบสนองความต้องการของผู้บริโภคที่ไม่หยุดซื้อ.
ที่ลดการทำลายระบบนิเวศ/สภาพแวดล้อม ควบคู่ไปกับการแบ่งปันอย่างเป็นธรรมต้องปฏิรูปทั้งระบบโครงสร้างเศรษฐกิจในเท่านั้น ที่จะทำให้การพัฒนาเศรษฐกิจสังคมเป็นไปอย่างยั่งยืนถึงรุ่นลูกหลานจริง. มันถูกเรียกว่าการเป็นผู้ประกอบการและในปัจจุบันเป็นเทรนด์ระดับโลกโดยเฉพาะอย่างยิ่งในเยาวชนที่ บริษัท และแม้แต่รัฐบาลสนับสนุนนักธุรกิจขนาดกลางและขนาดย่อม. พฤติกรรมที่สมบูรณ์แบบในการรักษาระบบเศรษฐกิจนี้ให้เคลื่อนไหวคือเมื่อมีอุปทานมากและมีความต้องการสูง. ขึ้นอยู่กับความต้องการของผู้บริโภคสิ่งที่เรียกว่า “มูลค่าการใช้” ผลิตภัณฑ์และบริการเหล่านั้นจะมี “มูลค่าการแลกเปลี่ยน” ที่แสดงในสกุลเงินมากหรือน้อย ความต้องการที่มากขึ้นเช่นความต้องการราคาที่สูงขึ้น.
ร้อยละมากของพวกเขาตั้งใจหรือมีแผนการที่จะได้รับรูปแบบต่อไปนี้ที่จะเข้าสู่ตลาดทันที.
เจียงเจ๋อหมิน เป็นผู้ริเริ่มใช้คำศัพท์ “เศรษฐกิจตลาดแบบสังคมนิยม” ในปี 1992” เจียงได้ทดสอบแนวคิดดังกล่าว เพื่อที่จีนจะสามารถเรียนรู้จากประเทศทุนนิยมได้ โดยที่ไม่ต้องอธิบายเสริมว่า การปฏิรูปนั้นเป็น “สังคมนิยม” หรือ “ทุนนิยม” กันแน่. โดยก่อนหน้านั้นเจียงได้รับความเห็นชอบการใช้คำศัพท์นี้จากเติ้งเสี่ยวผิงล่วงหน้าแล้ว.[2] นโยบายโด๋ยเม้ย ในสาธารณรัฐสังคมนิยมเวียดนาม ก็เป็นการปรับใช้แนวคิดนี้เช่นกัน.[7] หลังจากที่เริ่มดำเนินการปฏิรูป ระบบเศรษฐกิจรูปแบบนี้ก็ได้เข้าแทนที่เศรษฐกิจวางแผนจากส่วนกลางในสาธารณรัฐประชาชนจีน, และได้เห็นการเติบโตของ GDP ในระดับสูงในช่วงหลายทศวรรษที่ผ่านมา. ในตัวแบบเศรษฐกิจนี้ วิสาหกิจของเอกชนได้กลายเป็นองค์ประกอบหลักของระบบเศรษฐกิจ ควบคู่ไปกับรัฐวิสาหกิจจากส่วนกลาง ตลอดจนวิสาหกิจแบบรวมหมู่ แบบตำบล และแบบหมู่บ้าน. กรรมสิทธิ์สาธารณะ, ในฐานะที่เป็นรากฐานของระบบเศรษฐกิจแบบสังคมนิยม เป็นพลังขั้นพื้นฐานของรัฐที่จะนำพาและส่งเสริมการพัฒนาเศรษฐกิจและสังคม และเป็นหลักประกันการมีผลสัมฤทธิ์ในประโยชน์สุขขั้นพื้นฐาน และความเจริญรุ่งเรืองร่วมกันของประชาชนส่วนใหญ่…
Emma Smith สำเร็จการศึกษาระดับปริญญาโทสาขาภาษาอังกฤษจาก Irvine Valley College เธอเป็นนักข่าวมาตั้งแต่ปี 2002 โดยเขียนบทความเกี่ยวกับภาษาอังกฤษ กีฬา และกฎหมาย อ่านเพิ่มเติมเกี่ยวกับฉันเกี่ยวกับเธอ หน้าไบโอ. ในทางกลับกันราคาสุดท้ายของการบริการหรือสิ่งที่ไม่มีใครต้องการโดยไม่คำนึงถึงคุณภาพของมันอาจต่ำมากเพราะไม่มีความต้องการ. พฤติกรรมของอุปสงค์และอุปทานของผลิตภัณฑ์และบริการเป็นสิ่งที่กำหนดราคาสุดท้ายสำหรับผู้บริโภค.
ในประเทศออสเตรเลียการผลิตโทรศัพท์มือถือกำลังตั้งเป้าไปที่เด็กอายุระหว่าง 6 ถึง thirteen ปีที่เห็นโทรศัพท์มือถือเป็นวิธีการแสดงถึงแรงบันดาลใจจากสถานะและความสวยงามของทีม. ดังที่ได้กล่าวไว้ในจุดก่อนหน้านี้สถานการณ์ที่ดีที่สุดที่ระบบนี้ใช้งานได้ดีคือเมื่อมีอุปทานมากและมีความต้องการสูง. กล่าวอีกนัยหนึ่งเมื่อพูดถึงเรื่องอุปสงค์และอุปทานสิ่งที่สำคัญที่สุดคือการรู้ว่าผลิตภัณฑ์ที่บุคคลหรือ บริษัท นั้นต้องการให้ผู้บริโภคและระดับใด. สิ่งนี้ได้ประกาศเกียรติคุณวลีที่ได้รับความนิยมว่า “ในกรณีที่มีความต้องการมีโอกาส”. วิวัฒนาการมาในยุโรประหว่างยุคกลางและยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาในความวุ่นวายทางการเมืองซึ่งอนุญาตให้มีการกระจายอำนาจของนโยบายเศรษฐกิจ. หรือจริงๆ แล้วสังคมยังต้องการมุมมองที่เกี่ยวกับความเท่าเทียมในเชิง “ผลลัพธ์” ด้วย แต่แน่นอนว่าระดับและรูปแบบของทรัพยากรที่แต่ละคนควรได้ และผลลัพธ์ของการกระจายย่อมต้องเปิดพื้นที่ให้ถกเถียงกันต่อไป.
แนวโน้มจากการศึกษาพบว่าราคาคุณภาพสูงขึ้น แต่อายุการใช้งานสั้นลง ไม่ต้องสงสัยนี้ไดรฟ์ซื้อโทรศัพท์มือถือใหม่เสียหายหรือนานก่อนที่จะเสียหาย. มีโอกาสมากที่คนคนเดียวกันจะซื้อรุ่นต่อไปของแบรนด์เดียวกันโดยนำเสนอด้วยคุณสมบัติที่ดีกว่าผู้บริโภครายอื่น. มันเป็นสิ่งสำคัญที่จะต้องทราบว่าคลาสการทำงานไม่ได้ตั้งชื่อเพียงเพราะมันเป็นภาคตัวแทนของพนักงาน แต่ยังเพราะพวกเขาเป็นคนที่ได้รับการชำระเงินต่ำสุด. ซึ่งหมายความว่าบุคคลใด ๆ ถ้าเขามีความสามารถที่จะสนองความต้องการในสังคมสามารถสร้างธุรกิจของตัวเองและอุทิศตนเพื่อการค้านั้น. [2] พอพันธุ์ อุยยานนท์, ประวัติศาสตร์เศรษฐกิจแห่งประเทศไทย (สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย 2564) 15.
คนส่วนใหญ่ในปัจจุบันคุ้นเคยกับคำว่า “ทุนนิยม” และความหมายคืออะไร . ระบบทุนนิยมในปัจจุบันเป็นระบบเศรษฐกิจที่แตกต่างไปจากเดิมมากเมื่อเปิดตัวในยุโรปในศตวรรษที่ 14 อันที่จริง ระบบทุนนิยมได้ผ่านสามยุคที่แตกต่างกัน เริ่มจากการค้าขาย ไปสู่ยุคคลาสสิก (หรือการแข่งขัน) แล้วพัฒนาไปสู่ลัทธิเคนส์เซียนหรือทุนนิยมของรัฐในศตวรรษที่ 20 ก่อนที่มันจะแปรสภาพเป็นทุนนิยมโลก อีกครั้ง รู้วันนี้ . เป้าหมายการปฏิรูปประเทศโดยรวมคือ เพื่อกระจายทรัพยากร ทรัพย์สิน รายได้ การศึกษา การมีงานทำที่เหมาะสม อย่างเป็นธรรมทั่วถึง สร้างประชาธิปไตย (สิทธิเสมอภาค) ทางเศรษฐกิจ และทางสังคม ควบคู่กันไปกับการปฏิรูปทางการเมืองให้ประชาชนส่วนใหญ่มีอำนาจต่อรองเพิ่มขึ้น. สิ่งนี้เป็นการเปิดโอกาสให้ผู้ประกอบการรายย่อยสามารถเสนอสินค้าหรือบริการที่ให้คุณค่าเพิ่มเติมกับคุณภาพชีวิตและความสะดวกสบายในสังคมทั่วไป นอกจากนี้ยังนำไปใช้กับผู้ที่มีอิสระในการเลือกสาขาที่เขาต้องการทำงาน. องค์กรที่มีกฎหมายทางเศรษฐกิจที่เสรีที่สุดได้รับประโยชน์จากการย้ายถิ่นฐานครั้งใหญ่ของผู้คนที่ต้องการซื้อหรือขายซึ่งเป็นแรงจูงใจสำหรับกิจกรรมทางอุตสาหกรรมนี้ พวกอนุรักษ์นิยมพวกเขาต้องเปลี่ยนกฎเพื่อหลีกเลี่ยงการถูกกีดกัน.
การวางแผนแบบชี้นำและนโยบายอุตสาหกรรม เข้าแทนที่การวางแผนแบบดุลยวัตถุ และมีบทบาทสำคัญในการนำพาเศรษฐกิจแบบตลาดของทั้งภาครัฐและเอกชน. ระบบการวางแผนมีอยู่ three ระดับ, โดยแต่ละระดับใช้กลไกการวางแผนต่างๆ กัน. ปัจจัยสนับสนุนอีกประการหนึ่งคือการเพิ่มขึ้นของอุปทานของ .ในยุโรป ล้ำค่า โลหะและผลลัพธ์ เงินเฟ้อ ใน ราคา . การชำระเงินปันผลดังกล่าวตั้งให้เพิ่มขึ้นจาก 5-15% เป็น 30% ภายในปี 2020.
เพื่อประสิทธิภาพของส่วนรวม ความเป็นธรรม และเพื่อฟื้นฟูระบบนิเวศ (ลดปัญหาทั้งโลกร้อน แปรปรวน) รวมทั้งเพื่อสร้างสังคม วัฒนธรรมที่มีผู้คนไว้วางใจ ร่วมมือกัน เอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ และสามัคคีกัน ที่จะทำให้เศรษฐกิจสังคมของโดยรวมเข้มแข็งและเจริญงอกงามอย่างที่คนส่วนใหญ่มีคุณภาพชีวิตเพิ่มขึ้น. นั่นคือในระบบทุนนิยมเราสามารถค้นหาบุคคลที่เป็นเจ้าของธุรกิจที่ไม่จำเป็นต้องมีความพร้อมมากที่สุดในการพัฒนางานบางอย่าง แต่เป็นคนที่เสนอราคาต่ำสุดในแบบเดียวกัน. บริษัท มักจะเลือกใช้คนกลาง – ตัวแทนขายหรือผู้จัดจำหน่ายนอก – แทนที่จะจ้างพนักงานใน บริษัท เพื่อทำหน้าที่ด้านการตลาดและการขาย ทั้งสองวิธีสามารถทำงานได้ดีขึ้นอยู่กับทรัพยากรทางการเงินที่ บริษัท มีเป้าหมายในการขยายตัวและความสามารถในการหาคนกลาง …
เรเนซองส์ยุโรปมีสังคมสิทธิพลเมืองที่เสรีกว่าไปสู่การรวมอุตสาหกรรมของวิธีการผลิตโดยมีแรงจูงใจในการประกอบกิจกรรมทางเศรษฐกิจโดยบุคคลใดก็ตาม. นโยบายเศรษฐกิจของรัฐบาลไทยจึงควรส่งเสริมการพัฒนา “เศรษฐกิจตลาด” กับ “เศรษฐกิจทุนนิยม” ไปพร้อม ๆ กัน ตรงนี้ต่างหากที่ไม่เคยมีรัฐบาลชุดไหนคิดทำอย่างจริงจัง. การคุ้มครองผู้บริโภคเกิดขึ้นเมื่อประชากรเต็มใจที่จะ “บริโภค” รับซื้อใช้สินค้าและบริการเกินกว่าที่ไม่ต้องการ ขับเคลื่อนด้วยแคมเปญโฆษณาที่เน้นคุณภาพที่ดีที่สุดของผลิตภัณฑ์ถัดไป.